---

The Last Samurai (2003) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Ο Τελευταίος Σαμουράι
Περιπέτεια | 144' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 16 Ιαν 2004 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 6/5/2004 Ημερομηνία κυκλοφορίας BluRay: 17/7/2009 Διανομή: Village Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά - Ιαπωνικά - Γαλλικά
	Δημοτικότητα: 0.20 % Αξιολόγηση:    (7.15/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Στο πρόσωπο ενός εχθρού, στην καρδιά ενός άντρα, υπάρχει η ψυχή ενός πολεμιστή…

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2004

«Αν στο πεδίο της μάχης ο σαμουράι δεν κάνει πίσω από το καθήκον του να οδηγήσει την επίθεση και είναι αποφασισμένος να διασπάσει τις γραμμές του εχθρού, δεν θα πέσει».

Hagakure I,163

Συνεχίζω ευτυχής, έχοντας κάνει πλέον απόσβεση στα 13 ευρώ που είχα δώσει χωρίς ιδιαίτερη σκέψη για να αγοράσω τον κώδικα των Σαμουράι, μετά το Ghost Dog.

Πώς να αισθάνεται άραγε ο Tom Cruise; Ένας αξιόλογος σκηνοθέτης επιστρατεύθηκε (Edward Zwick- Legends of the Fall - Θρυλοι του Παθους), ένας ταλαντούχος σεναριογράφος έπιασε το στυλό του (John Logan- The Gladiator - Ο Μονομαχος) με απώτερο σκοπό και των δύο να κάνουν τον Tom να λάμψει, σε έναν ρόλο που θα του φέρει το πολυπόθητο Όσκαρ, και αυτοί τι έκαναν; Τον άφησαν στη σκιά του Ken Watanabe. Ας τα πάρουμε απ την αρχή.

Ο Νathan Algren (Cruise) είναι ένας αξιωματικός του Αμερικάνικου στρατού, με προϋπηρεσία στην γενοκτονία των Ινδιάνων, δραστηριότητα που τον έχει οδηγήσει σε ψυχολογικά προβλήματα και στο ποτό. Όταν οι αντιπρόσωποι του Γιαπωνέζου αυτοκράτορα του κάνουν την πρόταση να μεταφερθεί στην Ιαπωνία για την εκπαίδευση του νεοσυσταθέντος Αυτοκρατορικού στρατού δέχεται. Στην πρώτη του μάχη εναντίων των ανταρτών Σαμουράι, με αρχηγό τον Katsumoto (Watanabe) πιάνεται αιχμάλωτος τους, μεταφέρεται στο χωριό τους, και σιγά σιγά ασπάζεται την περήφανη φιλοσοφία τους.

Δεν είναι υπερβολή να πω ότι ο Cruise είναι σχεδόν εκτός τόπου και χρόνου. Ο ρόλος του δεν έχει το πνευματικό/φιλοσοφικό βάθος που θα ήθελε ο ίδιος, αντιθέτως, είναι ο παλιός καλός Tom-Action Hero-Cruise (κανείς πάντως δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν αφιερώθηκε στην προετοιμασία του ρόλου, μιας που και το σπαθί χειρίζεται καλά και τα γιαπωνέζικα τα έμαθε άψογα). Ο συμπρωταγωνιστής του, Watanabe, απ την άλλη είναι πραγματικά συγκινητικός ως ηγέτης των σαμουράι, και τελευταίος ακόλουθος μιας παράδοσης ασύμβατης με τον κυνισμό του εκσυγχρονισμού. Ο ρόλος του απαιτεί βασιλική μεγαλοπρέπεια, πολεμική τιμή αλλά και μια τεράστια δόση μελαγχολίας γιΑ αυτό που θα χαθεί, αλλά ο Watanabe αντεπεξέρχεται με επιτυχία (και δικαιολογημένη η υποψηφιότητα για Golden Globe).

Σκηνοθετικά, η ταινία στέκεται χωρίς προβλήματα. Ο Zwick χειρίζεται καλά τόσο τις σκηνές μάχης (με αρκετό φυσικά slow motion), όσο και την ψυχολογική αναζήτηση των πρωταγωνιστών του. Όπως και στο Legends of the Fall, η φύση είναι και εδώ συμπρωταγωνίστρια. Οι μάχες είναι καλοστημένες (εντυπωσιακή η επίθεση των νίντζα-σε πόσους ήρθε στο μυαλό το Shinobi;!) Όσο για το σενάριο, αν και καλογραμμένο έχει προβλήματα ρυθμού, που εντοπίζονται κυρίως σε κάποιες απόπειρες χιούμορ (με κύριο δράστη τον γνωστό χαβαλετζή Billy Connolly) που ευτυχώς αραιώνουν στη συνέχεια, αλλά και σε μια εμφανή «κοιλιά» κατά την παραμονή του Cruise στο χωριό. Προς τιμήν του ο Logan απoφεύγει να αναλώσει χρόνο σε ένα άχρηστο ρομάντζο, μεταξύ του Cruise και της παράξενα γοητευτικής Masashi Odate (ενώ η αναφορά των Θερμοπυλών θα σας κάνει να φουσκώσετε σαν περιστέρια). Αδύναμο το τέλος, με την υποψία happy ending που κλείνει κάπως άνοστα την εκατόμβη που παρακολουθήσαμε.

Κάτι τελευταίο. Καταπληκτική η μουσική του Hans Zimmer, ο οποίος επιτέλους παρουσιάζει μια δουλειά που δεν μοιάζει με κάποια από τις παλιότερες του.

Διασκεδαστικό, θεαματικό κατά διαστήματα αλλά σίγουρα κατώτερο των προσδοκιών, το The Last Samurai έχει την τέλεια συνταγή ενός καλοκαιρινού Blockbuster, αλλά όχι του σοβαρού διεκδικητή Όσκαρ. Πως είπατε; «Θυμήσου το The Gladiator;». Κάνω πως δεν άκουσα.

Βαθμολογία: (7/10)

Θοδωρής Σαρλάς

---

Κριτική DVD

Υπόθεση: Ιαπωνία 1870: o τολμηρός αξιωματικός του Αμερικανικού στρατού, Νέιθαν Άλγκρεν, προσλαμβάνεται από τον αυτοκράτορα της Ιαπωνίας, για να εκπαιδεύσει τον στρατό της χώρας με σύγχρονες και μοντέρνες μεθόδους. Η Ιαπωνική κυβέρνηση στην προσπάθεια της να εκσυγχρονίσει το στράτευμα, θέλει να εξαλείψει τον θεσμό των Σαμουράι, που θεωρεί ότι οι τεχνικές τους και η φιλοσοφία τους ανήκουν στο παρελθόν. Ο Νέιθαν όμως θα επηρεαστεί βαθύτατα από την συνάντησή του με τους Σαμουράι και θα βρεθεί ξαφνικά στο κέντρο μιας σφοδρής αντιπαράθεσης δυο εντελώς διαφορετικών κόσμων, με μοναδικό του όπλο το αίσθημα τιμής που τον χαρακτηρίζει.

Κριτική: Υπάρχει ο ταξιδιώτης, υπάρχει και ο τουρίστας. Υπάρχουν φωτογραφίες, υπάρχουν και καρτ ποστάλ. Υπάρχουν ταινίες, υπάρχουν και οχήματα για star. Τώρα προσπαθήστε να μαντέψετε που ανήκει ο Tελευταίος Σαμουράι του Tom Cruise. Όχι, δεν είναι ούτε του σκηνοθέτη, ούτε του σεναριογράφου, ούτε καν του μουσικού ή του υπεύθυνου φωτογραφίας, οι οποίοι χαρίζουν λίγη ψυχή σε αυτό το ethnic πανηγύρι. Είναι του Tom Cruise, ο οποίος απέρριψε 10 σενάρια για να αφιερωθεί ολόψυχα στον ρόλο και πήρε 12 κιλά σε μύες για να αποδείξει και υλικά την αφιέρωσή του. Και βέβαια είναι πολύ καλός στο ρόλο του, και βέβαια η ταινία παρουσιάζει και οπτικό και ιδεολογικό ενδιαφέρον, αλλά όταν το marketing μπλέκεται τόσο πολύ με το ποιόν της, το αποτέλεσμα χάνεται κάπου ανάμεσα στις εισπράξεις. Η περίφημη αντιπαράθεση των δύο πολιτισμών καταλήγει σε μια δυτική εξύμνηση της ανατολικής φιλοσοφίας με το Hollywood να βάζει υπό την αιγίδα του κάθε πτυχή του δημιουργήματός του. Έτσι το έργο πήζει στις συμβάσεις και στην πολιτική ορθότητα. Σαμουράι δεν σημαίνει πλέον «αυτός που υπηρετεί», αλλά αυτός που έχει τιμή, οι 300 του Λεωνίδα νίκησαν στις Θερμοπύλες και όλα είναι όπως πρέπει για να ευχαριστηθεί ο τουρίστας θεατής. Και ενώ η αυθεντικότητα κοιτάει από μακριά τις πλαστές προσπάθειες να προσεγγιστεί η Ιαπωνική παράδοση, ένα θαρραλέο τέλος επιχειρεί τον ηρωισμό, αλλά οι επεξηγήσεις η άκυρη επιβεβαίωση ενός λανθάνοντος happy end βάζουν τα πράγματα στην θέση τους. Τουλάχιστον οι εμπορικές επιλογές του εξυπηρετούν την επική του διάσταση, η οποία αν και κραυγαλέα παραμένει έντονα επική. Κατά τα άλλα, άρτιο τεχνικά οφείλει να ευγνωμονεί τους Ken Watanabe και Hiroyuki Sanada για ένα στίγμα γνησιότητας.

Τεχνικά Χαρακτηριστικά: Η εξαιρετική ποιότητα ήχου και εικόνας εγγυάται ζωντανές ξιφομαχίες και οι ελληνικοί υπότιτλοι φροντίζουν να απολαύσουμε το πλήθος των extras:

-Ένα Commentary από τον Edward Zwick

-Ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ με τον κατατοπιστικό τίτλο History Vs. Hollywood: The Last Samurai. Η μάχη όπως καταλαβαίνετε είναι δριμύτατη.

-Tom Cruise: a warrior’s journey ή αλλιώς ένα λατρευτικό ντοκιμαντέρ που εξηγεί τι πέρασε το παλικάρι μας για να γίνει τόσο γαμάτος. Βρε ουστ…

-Edward Zwick: Director’s journal ή αλλιώς η απόδειξη ότι ο σκηνοθέτης δεν είχε και πολλά να κάνει και έφτιαχνε ντοκιμαντέρ.

-Μια συνέντευξη με τον Edward Zwick και τον Tom Cruise ενώ making an epic.

-Ένα ντοκιμαντέρ για το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας, τον σχεδιασμό παραγωγής (A world of detail: production design with Lilly Kilvert)

-Άλλο ένα ντοκιμαντέρ για το δεύτερο πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας, τα κουστούμια και τις πανοπλίες (Silk and armor: costume design with Ngila Dickson).

-Και άλλο ένα ντοκιμαντέρ για την εκπαίδευση και των υπόλοιπων συντελεστών πέραν του Tomάκου (Imperial army basic training)

-Ακόμα ένα ντοκιμαντέρ για τα όπλα του έργου με τίτλο From soldier to samurai: the weapons

-Deleted scenes…Θα διαρκούσε και άλλο…

-Οι πρεμιέρες στην Ιαπωνία, δηλαδή το πιο αυθεντικό ιαπωνικό στοιχείο του DVD.

Συμπερασματικά ναι είναι blockbuster και ναι είναι απολαυστικό blockbuster με απολαυστικότερη και πλήρη έκδοση DVD. Το γεγονός ότι παριστάνει κάτι άλλο είναι το ενοχλητικό. DVD – (9/10) The Last Samurai – (6/10)

Στάμος Δημητρόπουλος

---

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2006

Ηρωικό έπος στα χνάρια του «Τελευταίου των Μοϊκανών», όπου ο Tom Cruise υποδύεται έναν λοχαγό του Ομοσπονδιακού Στρατού, που στέλνεται στην Ιαπωνία για να... εξημερώσει τους τελευταίους εναπομείναντες Σαμουράι. Μόνο που το ιδιαίτερο ήθος των εξωτικών πολεμιστών θα τον γοητεύσουν τόσο, ώστε να τον κάνουν έναν από αυτούς. Με άλλα λόγια, η ταινία πουλάει προοδευτισμό με το κιλό για να προσφέρει εξωτισμό α λα καρτ ποστάλ και να αγνοήσει την ίδια την ιστορική πραγματικότητα. Παρ’ όλα αυτά – και παρά τις ασυγχώρητες κοιλιές της ταινίας – ο Tom Cruise καταφέρνει να διασωθεί, δουλεύοντας με όλο το σώμα και τον μαγνητισμό του βλέμματός του.

Βαθμολογία: (5/10)

Κωνσταντίνος Σαμαράς (Cine Tv)

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.