ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...
- Αριθμός ταινιών: 22315
- Αριθμός συν/τών: 759967
- Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr
The Good German (2006)- Μεταφρασμένος Τίτλος: Ο Καλός Γερμανός |
|
Κατασκοπική | 105' | ![]() |
|
![]() |
Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 23/07/2007 Διανομή: Audio Visual Χρώμα: Ασπρόμαυρο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά - Γερμανικά - Ρωσικά |
![]() |
Δημοτικότητα: 0.15 % Αξιολόγηση: ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Aντιφατικότητα ψήφων: ![]() |
- Υπότιτλος:Εάν ο πόλεμος είναι κόλαση, τότε τι έρχεται μετά; |
- Κριτική από το Cine.gr:
Δευτέρα 19 Μαρτίου 2007
Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι. Στο cinesound αυτής της εβδομάδας θα εξετάσουμε άλλο ένα φετινό οσκαρικό soundtrack, αυτό του Καλού Γερμανού, που με το υπέρλαμπρο cast του πολιτικοποιημένου martini-boy George Clooney και της μοναδικής θεότητας επί της γης που δεν έχει θάψει ακόμη το φτυάρι της Bride, Cate Blanchett θα επισκεφτεί την χώρα μας στο προσεχές μέλλον, για να μας μεταφέρει στο μεταπολεμικό Βερολίνο, όπου ο καθένας έχει κάτι να κρύψει. Ο Clooney παίζει ένα Αμερικανό πολεμικό ανταποκριτή που βρίσκεται στο μεταπολεμικό Βερολίνο για να καλύψει τη συνάντηση του Potsdam που θα καθορίσει την τύχη της ηττημένης στον πόλεμο Γερμανίας αλλά και της άρτι απελευθερωθείσης Ευρώπης και καθώς σκαλίζει ιστορίες που δεν θα έπρεπε, βρίσκεται μπλεγμένος σε μια ιστορία φόνου η οποία θα τον οδηγήσει στην πρώην αγαπημένη του.
Αρχίζοντας ήδη από το poster, το trailer και το όλο στήσιμο της ταινίας, το ρολόι πάει κάποιες δεκαετίες πίσω, όπου η πληγωμένη Ευρώπη μάζευε τα κομμάτια της και οι νέοι ρόλοι νικητών και ηττημένων καθορίζονταν σε μια περίοδο πολεμικά ειρηνική αλλά διπλωματικά ιδιαίτερα ταραγμένη. Η σύμπραξη των Soderbergh- Clooney-Blanchett σίγουρα μας υπόσχεται μια σφιχτοδεμένη ταινία, με πολλές αναφορές στην νουάρ αισθητική και κουλτούρα, όπου τα πισώπλατα μαχαιρώματα παίζουν με το «φαίνεσθαι» και το είναι των πρωταγωνιστών. Σε ένα τέτοιο ιδιαίτερα ταραγμένο τοπίο λοιπόν, έρχεται και ο συνθέτης Thomas Newman να στήσει το δικό του ηχητικό τοπίο, που αντικειμενικό σκοπό έχει να μας κάνει να χαθούμε για λίγο στο χωροχρόνο και να ενταχθούμε στη μυστηριακή αίσθηση της συγκεκριμένης εποχής.
Το να αναμετράσαι με βραβευμένους ή καταξιωμένους συνθέτες έχει από μόνο του μια «ποδοσφαιρική» χροιά, καθώς πρέπει (όπως λέμε και στην ποδοσφαιρική διάλεκτο των κλισέ) να «σεβαστείς, αλλά όχι να φοβηθείς» τον αντίπαλο. Έτσι και εγώ κρίνοντας έναν από τους φετινούς υποψηφίους για το oscar καλύτερου score, προσπάθησα να τον αντιμετωπίσω χωρίς φόβο και πάθος.

Αλλά όπως έχω ξαναγράψει, έτσι και ο καλός Γερμανός μουσικά χωλαίνει όταν αποκοπεί από το χρώμα φιλμ και αφεθεί στην απλότητα του στερεοφωνικού. Ξαφνικά τα κομμάτια φαντάζουν πολύ πομπώδη (ας μου επιτραπεί η έκφραση Βαγκνερικά) και περισσότερο τυπικά από το απογευματινό Βρετανικό τσάι, όπου καταντούν προβλέψιμα, μονοδιάστατα και ας μην κρυβόμαστε, κουραστικά. Ο Newman στην προσπάθειά του να μην χάσει σε feeling και ιστορικότητα, καταφέρνει να αποχυμώσει την μουσική του από οποιασδήποτε μορφής πρωτοτυπία και καταδικάζει το soundtrack στην αιώνια ζωή της μουσικής-ξενιστή που δεν μπορεί να κάνει καριέρα χωρίς τα όμορφα πρόσωπα των Clooney-Blanchett.
Σαφέστατα δεν μπορώ να μιλήσω στην περίπτωση του καλού Γερμανού για «κακή μουσική», αλλά μπορώ να την χαρακτηρίσω ως ιστορικά τυπική και ουσιαστικά ασπρόμαυρη. Το νουαρ στο φιλμ μπορεί να είναι άποψη, αλλά αναφορικά με την συγκεκριμένη μουσική πρόταση, καταντάει αχρωματοψία.
Βαθμολογία:






Track Listing:1. Unrecht Oder Recht (Main Title) / 2. River Havel / 3. Countess Roundheels / 4. Such A Boy / 5. Kraut Brain Trust / 6. The Russian Deals / 7.A Good Dose / 8. Muller`s Billet / 9. Wittenbergplatz / 10. Trip Ticket / 11. Safe House / 12. A Nazi And A Jew / 13. Dora / 14. Kurfurstendamm / 15. The Big Three / 16. A Persilschein / 17. Stickball / 18. Golem / 19. Atom Bomb / 20. The Good German / 21. Hannelore / 22. Occupation Marks / 23. U-Bahn / 24. The Brandenburg Gate / 25. Skinny Lena / 26. Rockets For Our Side / 27. Always Something Worse / 28. Godless People (End Title) / 29. Jedem das Seine |
Λουκιανός Κοροβέσης (CineSound)
Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007
![]() |

Στο Ράφι – Κι όμως. Η περίπτωση του Καλού Γερμανού, είχε όλα τα εχέγγυα για να εξελιχθεί σε μια κλασσική δημιουργία, αν δεν καλυπτόταν εξ ολοκλήρου από τον μανδύα της ματαιοδοξίας του δημιουργού της, που δεν μπορώ να φανταστώ τι σκεπτόταν, οργανώνοντας την. Σε καμία περίπτωση για την ανάδειξη του φιλμ, ως μια από τις μεγαλύτερες – πιθανότατα η μεγαλύτερη – εμπορικές απογοητεύσεις της σεζόν, δεν ευθύνεται το στήσιμο της που είναι αριστοτεχνικά δοσμένο, ως μια αντανάκλαση στην σύγχρονη εποχή της Casablanca και του Third Man, ούτε φυσικά οι ερμηνείες, αφού το καστ είναι εξαιρετικά έμπειρο για να αποδώσει την ανεξέλεγκτη υπερβολή που απαιτούν οι συνθήκες. Πιθανότατα διαφορετικά το σχεδίαζε ο Soderbergh το αντικείμενο, επιζητώντας να αποτίσει φόρο τιμής στην κλασσική φιλμική φόρμα, δίχως όμως να υπολογίσει, πως δεν αρκούν μόνο τα πολλά χρήματα και τα ειδικά εφέ, για να περάσεις στο πανί, την παλιομοδίτικη ασπρόμαυρη φόρμα, χρειάζεται και ψυχή. Και από αυτήν ο Γερμανός, πάσχει εξολοκλήρου.

Μμμμ… - Τι μας απομένει να κρατήσουμε ως ανάμνηση από το Good German? Έναν πολύ καλό και πάλι George Clooney, σε μια μίξη Cary Grant και Bogart, μια αξιόμαχη Cate Blanchett, να στέκεται πλάι του, ως μοιραία γυναίκα, και ένα παραμυθένιο σκηνικό του τριχοτομημένου Βερολίνου, όπως το έχουμε δει μονάχα στα επίκαιρα της εποχής. Κρίμα...
ΕΙΚΟΝΑ – ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ΗΧΟΣ – ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() EXTRAS – ![]() THE GOOD GERMAN – ![]() ![]() ![]() ![]() |
Γιώργoς Ζερβόπουλος (CineDVD)
ΚΡΙΤΙΚΗ του ΚΓΠ στο [http://www.cine.gr/film.asp?id=708458&page=4]
The Good German (2006)
Πολύ καλή ταινία του Steven Soderbergh στην οποία ξεχωρίζουν οι εξαιρετικές ερμηνείες του George Clooney (Capt. Jacob Geismer) και της Cate Blanchett (Lena Brandt).
Στο τέλος του Β Παγκοσμίου και ενώ το τριχοτομημένο Βερολίνο δεν είχε ακόμα βρεί την ισορροπία του τρόμου μεταξύ των νικηφόρων συμμάχων και των "νεων" εχθρών τους, των Σοβιετικών, εκτυλίσσεται η ιστορία στην οποία Ρώσοι και Αμερικανοί προσπαθούν να αρπάξουν τους τέως-Ναζί πυρηνικούς επιστήμονες και να τους μεταφέρουν μαζί με τα μυστικά τους στα εργαστήρια τους.
Ο Capt. Jacob Geismer μπλέκεται στην προσπάθεια να βοηθήσει μία παλιά ερωμένη του Lena Brandt και τον φυγόδικο τέως-Ναζί επιστήμονα σύζυγο της...
Πολλοί όμως ενδιαφέρονται για τα ίδια άτομα και έτσι ο θάνατος αρχίζει να γυροφέρνει όλους όσους ασχολούνται μαζί τους....
Ο Soderbergh κατάφερε σε αυτό το -επίτηδες- μαυρόασπρο φίλμ να αναπαραστήσει το κατεστραμένο Βερολίνο με μεγάλη πιστότητα (που κάνει τον θεατή να απορεί με την αληθοφάνεια της).
Σκοτεινή ταινία, με πολλά στοιχεία νουάρ (αδιέξοδες καταστάσεις, μοιραίες γυναίκες, δολοφόνοι, μπάτσοι και στρατιωτικοί όλοι αναμειγμένοι σε μαύρα σενάρια και υπέροχη ατμοσφαιρική μουσική).
Από τις καλές πολεμικές περιπέτειες, χωρίς μάχες, πυροβολικό και πεδία μαχών! [Κώστας ΚΓΠ 11/11/2014](7/10)
ενα αξιολογο νουαρ(φορος τιμης ισως στις δεκαετιες του 30 και 40)απο τον Σοντερμπεργκ που δειχνει τη σοβαροτητα και το ταλεντο του οταν δε σκηνοθετει σαχλαμαρες τυπου Oceans....η ταινια ειναι καλογυρισμενη,με καλες ερμηνειες απο Κλουνει και Μπλανσετ..οσο για το σεναριο σου κρατα αμειωτο το ενδιαφερον,αλλα παρα την καλη αρχικη ιδεα σε καποια σημεια ειναι λιγο μπερδεμενο...αξιολογη προσπαθεια...6/10
darkchild
darkchild