Επικη – bigger than life – ταινια εποχης με την οποια οι κριτικοι βρηκαν την ευκαιρια να χτυπησουν τον σημαντικο σκηνοθετη Ντειβιντ Λιν που υποτιθεται ειχε κολλησει σε ανουσιες και πολυεξοδες υπερθεαματικες καλλιγραφιες. Πιθανον η μονη της αδυναμια ειναι το «αρλεκιν» της ιστοριας που αφηγειται ομως με μελαγχολια (και μαλλον ισες αποστασεις μεταξυ θυτων και θυματων) εναν παρανομο και αδιεξοδο ερωτα. Κατα τα αλλα η ταινια ειναι φτιαγμενη εκπληκτικα και πανεμορφα. Παρα το οτι ιχνογραφει συναισθηματα, παθη και ανθρωπινες αδυναμιες σε συναρτηση με την Ιστορια (και τα τραυματα του πολεμου) αυτο που αφηνει αναυδο το θεατη ειναι η κινηματογραφηση του φυσικου τοπιου. Με εικονες μεγαλειωδεις και συχνα αριστουργηματικες και μια απιστευτη σκηνη θυελλας οπου μια ομαδα ανθρωπων παλευει διπλα στην αφηνιασμενη θαλασσα.
Εξαιρετικες επισης ερμηνειες απο τις οποιες σημειωνουμε αυτες των Μιτσαμ, Μαιλς και ειδικα Χαουαρντ και Μιλς (στο ρολο ενος τρελου).

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8,5/10
Άρης Μαυρέλλης