---

Seven Pounds (2008) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Επτά Ζωές
Δραματική | 123' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 26 Φεβ 2009 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 28/4/2009 Ημερομηνία κυκλοφορίας BluRay: 29/4/2009 Διανομή: Audio Visual Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά - Ισπανικά
	Δημοτικότητα: 0.89 % Αξιολόγηση:    (7.36/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Επτά ονόματα. Επτά άγνωστοι. Ένα μυστικό.

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

(Προσοχή, αποκαλύπτεται κατά ένα μέρος η ιστορία)



Η αλαζονική κινηματογραφική περσόνα του Will Smith αναλαμβάνει και πάλι να σηκώσει το βάρος μίας ολόκληρης ταινίας. Ο Smith συναντάει για δεύτερη φορά το σκηνοθέτη που τον οδήγησε μέχρι τα Όσκαρ και αποφασίζει να ερμηνεύσει το ρόλο ενός προκλητικού εφοριακού που προσεγγίζει μερικούς παντελώς άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους, χωρίς να φανερώνει ουδέποτε τους απώτερους σκοπούς του: επιθυμεί να αλλάξει ή να καταστρέψει τις ζωές των συνανθρώπων του;

Μπορεί τα πράγματα να μην είναι όπως φαίνονται, μπορεί η ζωή και οι άνθρωποι να μην είναι τόσο σκληροί όσο δείχνουν. Στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του, ο Gabriele Muccino ακολουθεί τον βασανισμένο από τις ενοχές ήρωα του, στην πορεία που ακολουθεί προς την εξιλέωση, την προσωπική του κάθαρση. Και αναμιγνύει σε αυτή την χαμηλότονη ταινία, εφτά μικρές ανθρώπινες ιστορίες, επιλέγοντας να προβάλει μπροστά από αυτές την ανάγκη ενός άντρα για ψυχική λύτρωση. Την ανάγκη του να απαλλαχτεί από το βάρος της συνειδήσεως του, γεγονός που συνεπάγεται τη σωτηρία άλλων ανθρώπων.

Θέμα ταμπού, το επίκαιρο σενάριο του Grant Nieporte έρχεται σε μια περίοδο όπου τα ποσοστά στην Ελλάδα μιλάνε για ραγδαία αύξηση της δωρεάς οργάνων στη χώρα μας. Κι ο Muccino καταφέρνει να το διαχειριστεί κοιτάζοντας τους δωρητές και κυρίως τους ασθενείς μέσα στα μάτια. Καταφέρνει να σταθεί αξιοπρεπώς απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις, να μιλήσει χωρίς να γίνεται προκλητικός και σε βάθος χρόνου παρουσιάζεται τόσο καταγγελτικός, όσο ευαίσθητος και ανθρώπινος είναι.

Ωστόσο κάπου εκεί εντοπίζεται και το μεγάλο σφάλμα του Ιταλού σκηνοθέτη. Δεν ξεκαθαρίζει απόλυτα τη δική του θέση, δεν υποστηρίζει θερμά τις φαινομενικά αγνές προθέσεις του. Έτσι, η ταινία του μπορεί να θεωρηθεί προσβολή απέναντι σε εκείνους που περιμένουν χρόνια ολόκληρα σε μια μεγάλη λίστα αναμονής, μήπως βρεθεί κάποιος να τους χαρίσει απλόχερα τη ζωή. Για αυτούς, ο Muccino ίσως να προβάλει την επιλογή της δωρεάς οργάνων μόνο ως απόρροια προσωπικών βλέψεων, τύψεων και ενοχών του ίδιου του δωρητή και όχι αποκλειστικά ως προσωπική επιλογή, οδηγούμενη από υγιή κίνητρα, απαλλαγμένη από άλλους εξωγενείς παράγοντες.

Όπως και να `χει όμως, η ταινία του λειτουργεί ορθά, απλά ικανοποιητικά, όχι μόνο ως καταγγελία αλλά και ως ερωτική ιστορία. Περνάει μηνύματα, ευαισθητοποιεί και πατάει πάνω σε ένα έξυπνα δομημένο σενάριο που ορισμένες φορές ξεφεύγει λιγάκι από τα όρια του συγκρατημένου μελοδράματος που θέλει να αποτελέσει. Και έχει έναν πρωταγωνιστή, θεωρώ στα καλύτερά του, που μόνο το όνομά του είναι ικανό να οδηγήσει πολύ κόσμο στην σκοτεινή κινηματογραφική αίθουσα...

Βαθμολογία: (5.5/10)

Βασίλης καγιογλίδης

---

Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Ο Will Smith είναι από τους αδιαφιλονίκητους βασιλιάδες του box-office. Όμως, μια στο τόσο, ρισκάρει το εμπορικό του ίματζ με κάποιες εμφανίσεις, που πάντα εντυπωσιάζουν ερμηνευτικά. Στις "Επτά Ζωές" φτάνει την επόμενη καλύτερη του ("The Pursuit of Happyness") και δεν είναι τυχαίος ο συνδετικός κρίκος στο όνομα του σκηνοθέτη. Ο Ιταλός Gabriele Muccino καταφέρνει στις ΗΠΑ τις δύο ουσιαστικότερες ταινίες του και λειτουργεί σαν τον πιο παραδοσιακό Αμερικανό…

Στην ταινία αυτό που αριστεύει είναι το χτίσιμο του βασικού χαρακτήρα, ακόμα και που τα ερωτηματικά που αφήνει στον αέρα είναι απαντημένα μέσα μας με ευκολία. Αυτός ο καλός Σαμαρείτης έχει τις ρίζες του στους ήρωες του Frank Capra από τα 1930 και στους κάθε λογής αγγέλους που έκαναν τότε την εμφάνιση τους στις αμερικανικές αίθουσες. Παίρνει απάνω του θεματικά όλη την ταινία, αφού αυτή δεν παρέχει κάτι πιο αξιόλογο από αυτόν, ίσως γιατί δεν περιμένουμε πολλά από το φινάλε, εκτός από την επιβεβαίωση των υποψιών μας. Όμως, αντί αυτού, θα έρθει η κάθαρση και η ταινία θα ξανακάνει μία βόλτα μέσα στο νου μας και θα αφήσει συγκινησιακά απομεινάρια στον ψυχισμό μας. Είναι ένα άξιο δράμα, που, αν δουλευόταν με περισσότερη αυτοπεποίθηση, θα ήταν μια ταινία αξέχαστη.

Βαθμολογία: (3/5)

Σταύρος Γανωτής

---

Τρίτη 3 Μαρτίου 2009

Ένας άνδρας γεμάτος ενοχές που δεν μπορεί να διώξει, για ένα δυστύχημα που ο ίδιος προκάλεσε, καταστρώνει ένα σχέδιο, το οποίο πιστεύει ότι θα επανορθώσει σε μεγάλο βαθμό το κακό που προξένησε.

O 42χρονος Ιταλός Gabriele Muccino (The Pursuit of Happyness) σκηνοθετεί με εύστοχο τρόπο, αλλά επίσης και με mainstream πνεύμα, αυτό το δράμα φαντασίας, όπου οι έννοιες της θλίψης, της ανταμοιβής του καλού, της αποφασιστικότητας και της λύτρωσης, φτιάχνουν ένα σύνολο δυνατών συναισθημάτων (αν και εύκολου δράματος). Η μουσική είναι του συνθέτη Angelo Milli και είναι πολύ καλή, δένοντας με την ταινία, χωρίς να είναι υπερβολικά δραματική.

Ο Will Smith παίζει μια χαρά, αλλά αυτή που ξεχωρίζει είναι η 29χρονη Rosario Dawson (Eagle Eye, Alexander, Sin City, Men in Black 2), που δείχνει ότι είναι έτοιμη για κάποιον καλό ρόλο, πέρα από τα θρίλερ και τα blockbusters, στα οποία συμμετείχε μέχρι τώρα. Αίσθηση κάνει και η ερμηνεία και ο ρόλος του Woody Harrelson (Natural Born Killers, The Thin red Line), και αυτό σίγουρα οφείλεται στο contrast του image του με τον χαρακτήρα που υποδύεται. Από την ταινία κάνει πέρασμα - ντεμπούτο και ο θετός γιος του Tom Cruise και της Nicole Kidman, ο 13χρονος αφρο-αμερικάνος Connor Cruise.

Ετυμηγορία: Καλές ερμηνείες, πρωτότυπο σεναριακό εύρημα, λίγο ρομάντζο, ελεγχόμενα δραματική ατμόσφαιρα, ένα ερωτηματικό για το που θα καταλήξει η ταινία και ένα ηρωικό finish! Είναι σίγουρο ότι αυτό το δράμα απευθύνεται στο ευρύ κοινό. Χωρίς να διεκδικεί ιδιαίτερες δάφνες ποιότητας, το Seven Pounds έχει και τη φάση του, αλλά στέκεται και σε ένα καλό επίπεδο. Είναι ένα δράμα φαντασίας, θα λέγαμε, Hollywood production, επομένως ξέρουμε τι να περιμένουμε, πριν ακόμα το δούμε ... και αντεπεξέρχεται πολύ ικανοποιητικά, σε αυτό ακριβώς το επίπεδο. Σίγουρα έχει όλες τις αμερικανιές, αλλά σε πολύ ανεκτό βαθμό και ιδίως για ταινία του Will Smith! Αυτό που μου τη σπάει είναι ότι άλλες ταινίες ίδιας ποιότητας, σκηνοθεσίας, στυλ και εύκολης συγκίνησης (λέγε με Crash), αποσπούν βραβεία και διθυραμβικές κριτικές, ενώ τούτη εδώ την έχουν χαντακώσει εντελώς.

Βαθμολογία: (6/10)

Γιώργος Πεντσερετζίδης

---

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

Ποια είναι άραγε τα όρια ανάμεσα στην αυτοθυσία και στην αυτοκτονία; Ποιά στάση πρέπει να τηρήσει κανείς απέναντι στον αυτόχειρα όταν θέλει να θέσει τέλος στις μέρες του όχι κάτω από ένα καπρίτσιο, αλλά… τουλάχιστον, όπως διαφαίνεται στο έργο…, για να διασώσει άλλους συνανθρώπους; Το έργο Seven Pounds προσεγγίζει αυτά τα εσχατολογικά όρια και θέτει αυτά τα ερωτήματα. Ωστόσο θα μπορούσε να προσάψει κανείς στον σκηνοθέτη Gabriele Muccino την έλλειψη απάντησης σ`αυτές τις ερωτήσεις, αν δεν λαμβάναμε υπόψη την σημασία την οποία δίνει ο δημιουργός αυτού του έργου στον θεατή. Μην ξεχνάμε ότι αυτή η ταινία κάνει το γύρο του κόσμου και οι προσωπικές πεποιθήσεις μαζί με τους προβληματισμούς ποικίλλουν πάνω στην γη. Αυτό όμως που ενώνει όλους τους ανθρώπους του πλανήτη μας είναι το τρομερό δίλλημα που μας θέτει ο Ben Thomas, όταν, τόσο στην αρχή όσο και στο τέλος αυτού του έργου, βρίσκεται στο σημείο της αυτοκτονίας. Ενώ αυτές οι δύο σκηνές επαναλαμβάνονται και είναι ίδιες, η μεν πρώτη θέτει το ερώτημα γιατί ο Ben αυτοκτονεί, ενώ η δεύτερη δίνει την απάντηση εξηγώντας τους λόγους της αυτοχειρίας. Ο θεατής πρέπει λοιπόν να σχολιάσει μία τέτοια πράξη στηριζόμενος στα προσωπικά του χαρακτηριστικά καθώς και στην ταυτότητά του, όπως είναι τα βιώματά του, η θρησκεία του, η χώρα του και άλλα.

Όλα όμως αυτά δεν μπορούν να λειτουργήσουν παρά μονάχα από τη στιγμή που θα αφήσει κανείς την κινηματογραφική αίθουσα και θα μπορέσει να σκεφτεί ξεκινώντας ένα διάλογο με το έργο.

Οι εικόνες, χωρίς να εγκλείουν κάτι το μεταφυσικό, μας φέρνουν κοντά στο καταθλιπτικό κόσμο του Ben που υποδύεται ο Will Smith με επιτυχία.

Γεώργιος Κόκκινος (Συνεργαζόμενος Αναγνώστης)

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.