---

Film Socialisme (2010) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Socialism
Σινεφίλ | 102'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 14 Ιουλ 2011 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 29/12/2011 Διανομή: Nutopia Entertainment Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Γαλλικά - Γερμανικά - Αγγλικά - Ιταλικά
	Δημοτικότητα: 0.06 % Αξιολόγηση:    (3.50/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Μία ακόμα εμμονική ταινία, αναμενόμενης κινηματογραφικής αισθητικής, με διάσπαρτα ευφυολογήματα και κυνικές αναφορές, εύστοχες κρίσεις, ειρωνικά σχόλια και πολιτικό-ιστορικές δηλώσεις, άλλοτε ουσίας και απόλυτης φιλοσοφίας, άλλοτε πάλι ανυπαρξίας ή ισχνής θεωρητικής προσέγγισης. Μπορεί η συγκεκριμένη ταινία του πάλαι ποτέ ανατρεπτικού της γαλλικής Nouvelle Vague, να έμοιαζε σε άλλες εποχές με πρωτοποριακό περιπαικτικό κριτικό σχόλιο, σήμερα όμως φαντάζει με ταινία λιγάκι ξεπερασμένη, φανερώνοντας ένα δημιουργό σε στασιμότητα υψηλής έμπνευσης, πιστό στο σινεμά που υπηρετεί και μανιώδη σε μία προσπάθεια να υπεραναλύσει με τα ίδια ακριβώς μέσα, τα πολιτικά συστήματα, τις μορφές και τα γεγονότα της ιστορίας.

Με συνεχείς αναφορές σε κείμενα, κυρίως πολιτικά, έργα και ρήσεις μεγάλων προσωπικοτήτων, ο Jean-Luc Godard προσπαθεί να υποστηρίξει την άποψη της αποδεκατισμένης Ευρώπης, από την οποία απουσιάζει η ενότητα, σε μία εποχή όπου ο Σοσιαλισμός βουλιάζει και η λέξη χάνει το πραγματικό νόημά της. Μπορεί η Κομμουνιστικών προεκτάσεων διερεύνηση του Godard να προκαλεί μία ιδεολογική σύγχυση σε συνάρτηση και με τις προεκτάσεις του τίτλου -άλλωστε δήλωσε ότι αλλιώς ξεκίνησε και διαφορετικά κατέληξε-, μπορεί το μοντάζ να μην έχει τον πρώτο λόγο, ωστόσο η κινηματογράφησή του και η αφηγηματική του προσαρμοστικότητα, κινούμενη στα συνηθισμένα μοτίβα -πάντοτε πειραματικά-, καταφέρνει να συνδυάσει τρεις θεματικές ενότητες πίσω από τις οποίες υπάρχει μία ενιαία βάση.

Το Film Socialisme φυσικά και θα ικανοποιήσει τους λάτρεις του σινεμά του Godard. Φυσικά και έχει να πει κάτι, ιδίως για την Ευρώπη του σήμερα, όμως δε μπορεί να ξεπεράσει ταινίες του παρελθόντος (ακόμα και το πρόσφατο Notre Musique). Είναι ο ίδιος αντισυμβατικός, αντικομφορμιστής Godard, σε ένα ακατέργαστο σύνολο χωρίς αρχή μέση και τέλος, που αν και είναι διανοούμενος, ένας μεγάλος πολιτικός στοχαστής, δεν αποκλείει κανέναν, δεν επιβάλλεται σε κανέναν. Απλά, καλεί τους πάντες να τον ανακαλύψουν, ακόμα και τώρα που ξεπέρασε τα 80 του χρόνια.

Βαθμολογία: (2.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Βασίλης Καγιογλίδης

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.